rasane aku wes males sekabehane..
nanging aku ngerti lan paham
aku iki kudu manut guru lan wong tuo
krono siji-sijine dalan seng tak temu yo namung kui
dalan seng insyaallah tumuju marang keslametan lan kabejan
ora ono seng tak kepingini kejobo kui
mulo...
soko detik iki
aku niat kanti tenanan
aku pngen nyenengne lan mbungahne
manah e guru-guruku lan wong tuoku
pye skirane beliau iso marem nyawang aku
walaupun kadang
dzohirku bedo adoh karo bathinku
walaupun aku sadar lan yaqin
aku iki manungso sing akeh lupute
tp aku tetep berusaha sekuat tenaga
amrihe aku iso ngelakoni tugasku
kanti semangat, istiqomah lan ihlas lillaahi ta'aalaa
بسم الله الرحمن الحيم
Ya Allah
mugi-mugi Njenengan paringi gampang lan lancar
sedoyo perkawis kulo
Njenengan paringi hasil kanti sampurno
sedanten hajat kulo
amiiin...
***sujud dalam menangis***
Tidak ada komentar:
Posting Komentar